þegar konan var bara lítil stelpa þá langaði hana eiginlega aldrei að flytja að heiman eins og flest lítl börn gera. konan man eftir bróður sínaum flytja að heiman með matsboks bíla í garðakaupspoka. og hana rámar í að hafa pakkað einhverju með það í huga að flytja að heiman. en man ekki eftir að hafa farið lengra í þeim pælingum en að pakka einhverjum bráðnauðsynlegum óþarfa í tösku eða pokaskjatta.

en núna-þegar konan er þriggja barna móðir á fertugsaldri-þá líður varla sá dagur að hana langi ekki að flytja að heiman.